متاسفانه رویای تکنولوژی به تاریخ میلادی را نخواهیم دید ولو میلیارد میلیارد زمین و ملک داشته باشی ولی اهمیتی برایت نداشته باشد لذا هیچ گاه به تکنولوژی نخواهیم رسیم چون خیلی از نخبگان بر بر بستند و برفتند و آنهایی که مانده اند زوری ندارند که بخواهند روند افتضاح خودرو سازی و صنعت خودرویی را تغییر دهند اغلب کاسب میشوند عده از آن نخبگان که مانده اند چون کسی دلش برای صنعت و صنعتی شدن نمیسوزد و سیستم های تولیدی اغلب ورشکسته و واردکنندگان متصل 1درصدی تخم مرغ وارد میکنند یعنی سیستم اقتصادی کلان از زیر سازیهای صنعت ناامید شده است زیرا تفکر ملی با برنامه سازندگی برای کشور اصلا تعریف نشد اگر شد اجرا نشد یعنی اگر اجرا میشد این وضع شهرسازی نا متوازن و خشن ما نبود که 1ریشتر زله. وحشت 7ریشتر زله در پایتخت را که فقر و بدبختی نسلی که در پایتخت زندگی میکنند و نه تنها امنیت جانی از نظر زیرساخت ها تعریف نشد که شاید شده بود ولی اجرا نشد که چراها؟؟؟و اماهای بزرگی را باید جواب شنید؟؟؟و امنیت مالی هم که دیگر حرفش را نزن! لذا امروز فکرهای برخی رجال ی هم کم کم رفته به سمتی که سرگرمی وجود نداشت و دغدغه های اقتصادی کشور کم نبود که حالا دغدغه زله و وحشت زدگی مردم پایتخت که تفکر فقط به فکر خودمان باشیم و چه میشود و و ترس و توهم های اشتباه که اصل را فراموش کنند ملت و برن تو فضای زله!!!
اتفاقا جالب است که بدانید زیرساختهای پایتخت آنقدر افتضاح است که با7ریشتر طبقه 10 که استاندارد هم ساخته نشده از خط متروی میدان صنعت در می آید و بعد از سوار شدن و واگن 30سال پیش میتوانید در ایستگاه برزخ،خیابان ترس و وحشت،کوچه ی آزادی،بن بست نورانی و در آخر قصه این غصه خوشست که ساختمان زندگی واحد آرامش مهمان معبود هستی آنکه منتظر توست که میگویند:
یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ﴿۱﴾
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است خدایى را كه پادشاه پاك ارجمند فرزانه است تسبیح مى گویند (۱)
یعنی روزگاری مهمان من خواهی شد و خوشا به سعادت آنانکه قبل از رسیدن چشمشان را روی حق الناس نبستند و خیلی مسائل دنیوی که رعایت کردندو بدا بحال آنانکه بد کردندو فقط تظاهر به اصلاح کردند و هیچ قدمی برنداشتند جز سخنرانی و چهره شدنهای بی تفکر و بی خرد و بدا بحال آنانکه فقط ادا در آورند و تفکر فردی را جای تفکر ملی و دنیایی زندگی کردند.
هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۲﴾
اوست آن كس كه در میان بى سوادان فرستاده اى از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت بدیشان بیاموزد و [آنان] قطعا پیش از آن در گمراهى آشكارى بودند.
وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ ﴿۳﴾
و [نیز بر جماعتهایى] دیگر از ایشان كه هنوز به آنها نپیوسته اند و اوست ارجمند سنجیده كار (۳)
ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿۴﴾
این فضل خداست آن را به هر كه بخواهد عطا مى كند و خدا داراى فضل بسیار است (۴)
خداوند به کسی نسبت به کسی برتری ندادند و هرجا که انسانی محو در قدرتی که خداوند به او عطا فرموده که به نیکی بر آن بیاموزند یاد دهند و از حکمت فضیلت خداوند بر دیگران بیاموزند و مراحل انفاق را دریابند و صلح و آرامش و رهایی از زندگی را که محل گذر است را طوری فرمانروایی کنند در زمین که خداوند و رهبر و ملت و قوم و حتی فردو زیست محیط و جنگل و قانون جایگاهی که محل گذر جهت تجربه مرحله بعد میباشد بر دهان همه تلخ کنند با تفکر های زشت و ناپسندیده شان ولی زمانی مهمانی خداوند که میرسد باید دستهایت پر باشد وگرنه آنجا دیگه تلفن همراه نیست که تماس بگیرید و مسئله مرتفع شود.
یا الله
به فکر همدیگر باشیم.
دوست باشیم.
خادم باشیم.
مردم دار باشیم.
همسایه را احوال بگیریم که مبادا در غصه باشد و ما در چاردیواریمان بخندیم و شاد باشیم.
همدل باشیم کشورمان وطنمان میهنمان و سرزمینمان و زمینمان پاک و خوب شود و روزگاری کودکی به مظلومی پایش روی مین نرود و تکه تکه شود و بدتر از آن روزگار ترس و وحشت جنگ و خون ریزی بیگناهانی که زندانی دنیاطلبان و شیاطین شده اند و بدا بحالمان که جوانمان که سرشار از غرورو قدرت و رشادت و عظمت و فضیلت است شانه هایش در کوچه پس کوچه های گرفتاری و حسرت و ناامیدی خم شود .
درباره این سایت